Όσοι από τους επισκέπτες του νησιού αγαπούν το περπάτημα και την πεζοπορία, μπορούν να εξερευνήσουν την πευκόφυτη ενδοχώρα μέσα από τα σηματοδοτημένα μονοπάτια του Πόρου.
Οι διαδρομές μέσα σε ανέγγιχτο φυσικό περιβάλλον, μαζί με τις μυρουδιές των σχοίνων και των πεύκων, καθώς και η θαυμάσια θέα στην ευρύτερη περιοχή, από τους λόφους του νησιού θα τους ανταμείψουν.
Ο Πόρος και γενικότερα η επαρχία Τροιζηνίας είναι μία από τις λίγες περιοχές, οι οποίες έχουν να επιδείξουν έναν τόσο μεγάλο και ποικιλόμορφο Ατλα ενδιαφερόντων, που θα ήταν άδικο για τον τόπο μας αλλά και για τους χιλιάδες επισκέπτες του, Έλληνες και Ξένους, να παραμένει στους πολλούς άγνωστος και απροσπέλαστος.
Υπάρχουν παλιά μονοπάτια μέσα στα δάση και στη φύση από τις αρχές του περασμένου αιώνα, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι για να μετακινηθούν στις διάφορες περιοχές και στον Πόρο και στην Τροιζηνία και στα κοντινά Μέθανα.
Ο σύγχρονος επισκέπτης αναζητάει κάτι περισσότερο από την ηλιοθεραπεία ή άλλες τυποποιημένες μορφές διασκέδασης.
Ο σύγχρονος επισκέπτης πιο ώριμος, πιο καλλιεργημένος, και ευαισθητοποιημένος σε ζητήματα περιβάλλοντος, ιστορίας και πολιτισμού εξερευνά και μαθαίνει με κάθε τρόπο όλα όσα συνθέτουν το πρόσωπο και τη ψυχή ενός τόπου.
Ο σύγχρονος επισκέπτης αναζητά διάφορες μορφές εναλλακτικού τουρισμού, που θα γεμίσουν μαζί με τον ήλιο και τη θάλασσα την καθημερινότητα του στις διακοπές του.
Ετσι αναζητά μία άλλου τύπου εναλλακτική απόδραση, όπως μια περιπατητική εκδρομή σε χώρους ιστορικού, γεωλογικού και φυσιολατρικού ενδιαφέροντος, μέσα από μονοπάτια, στην άγνωστη πλευρά του τόπου μας.
Στον Πόρο μέχρι και τη Δεκαετία του 60 ο δρόμος πήγαινε μέχρι το Μοναστήρι δεξιά και από το Γεφυράκι και μέχρι το Νεώριο αριστερά. Από τις αρχές του 70 οι διαδρομές επεκτάθηκαν και έτσι σήμερα ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος μας μεταφέρει σε όλες τις τοποθεσίες του νησιού. Για να μετακινηθούμε όμως στις διάφορες περιοχές μέσα από τα δάση και τη φύση, χρησιμοποιούμε τα παλιά μονοπάτια.